My Terra Incognita
Reizen naar verre, onbekende oorden, plaatsen en landschappen. We rijden en vliegen er naartoe, benieuwd wat we zullen aantreffen. We wandelen, fietsen en skiën er doorheen en kijken onze ogen uit. Waar ga ik morgen heen? Wat wil ik dolgraag nog eens zien?
Reizen is een luxe waaraan de rijke westerse mens inmiddels gewend is. Er was een pandemie voor nodig om onze reislust te beteugelen. Ik wilde wel, maar kon niet meer weg zoals ik gewend was. Maar plannen maken kan wel, plaatsen en landschappen dromen en eindeloos kijken.
De serie My Terra Incognita toont de plekken en landschappen die ik graag nog met eigen ogen wil zien: bergen en de ruimte tussen de bergen. Het is een verzameling geworden van meerdere thema’s, uitgevoerd in verschillende technieken, die onze reispijn kan verzachten met vooruitkijken, met hoop, met dromen, met het vieren van de verwachting.
L’Espace du rêve
Het gedroomde berglandschap, de grote wens te kunnen reizen naar landschappen die wel of niet bestaan, naar droomruimtes, vergezichten binnen en buiten jezelf. De serie bestaat uit mogelijke berglandschappen, geschilderde verbeeldingen van gedroomde ruimtes. Er zijn observatoria aan toegevoegd, soms als luxe resort, dan weer als hutje, bedoeld om te verblijven als kijker, de observator van het landschap.
Bergbedwingers
Wat maakt de doorgewinterde bergwandelaar mee? De ervaren skiër? De avonturier? In deze werken zijn juist de elementen te zien, zoals ijs en moddersneeuw, ijzel, wind en mist. De bergen zijn eigenlijk loeigevaarlijk. Iedereen kent wel iemand die – bijna of echt – iets ergs is overkomen in de bergen. De bergbedwingers vinden afzien fijn en komen thuis met verhalen over uiterste prestaties, ontberingen en avonturen. Bergkijkers zijn watjes in hun ogen.
Ik denk dat ik een bergkijker ben…
Souvenirs
Mocht je dan in de bergen belanden, dan neem je natuurlijk een souvenir voor thuis mee, of je doet m kado.
Een keramieken berg, of een op hout geschilderde berg.
Bergkijkers
Twee grote schilderijen van de Matterhorn en de fjorden van Noorwegen.
Mijn grootouders reisden ook graag – ik heb het niet van vreemden. Opa en oma Vermeulen bezochten de fjorden, met de wagen op de pont vanuit IJmuiden naar Bergen en vervolgens naar Geilo.
Opa Visser was reisleider bij de NCRV en verzorgde bergwandelreizen. De Matterhorn heeft hij nooit helemaal beklommen, maar is altijd zijn favoriete berg gebleven.
De schilderijen laten zien dat bewijsvoering belangrijk is voor veel reizigers: het fotograferen van de juiste hoek, op het juiste moment, met het juiste licht is een vaardigheid die we allemaal beheersen. Een boom in de voorgrond voor de dieptewerking en, als je nog verder gaat, de rule of thirds toepassend. Via Instagram haal je de foto nog even door een verfraaingsfilter en voilà! Als je zoekt op ‘Matterhorn’ of ‘Fjorden’ krijg je dezelfde foto’s te zien, gemaakt door allemaal verschillende mensen. Het zijn bewijzen: ik ben er geweest, ik heb het gezien.
Bucketlistbergen
De ansichtkaarten die je krijgt van vrienden en bekenden wakkeren de reislust aan. Onbekende plaatsen laten zich even zien, het verlangen ontkiemt en de wens om ‘daar’ te zijn komt tot leven. Ik voeg de plaatsen toe aan mijn bucketlist: daar wil ik in mijn leven een keer geweest zijn.
Voor mij zijn dat bergen, bucketlistbergen. De bucketlistbergen nodigen uit om hun schoonheid te komen verkennen, maar ook om het vleugje jaloezie kwijt te raken dat ik voel bij het krijgen van die ansichten: zij zijn daar al geweest…
Berg krant
In deze krant staan verzamelde bergverhalen en -foto’s van vrienden, familie, collega’s en kennissen die ik heb opgehaald en verwerkt. De krant wordt gedrukt op het zalmroze papier van het Financieel Dagblad. Onze reislust is immers van een eindeloze rijkdom.
Terra Incognita
De oude cartografen hadden een waarschuwing voor iedereen die reisde in de richting van nog nooit verkend terrein, van ‘terra incognita’: hic sunt dracones, of hic sunt leones. Op onbekend terrein gaat onze verbeelding aan de wandel. Op onbekend terrein leven de draken en de leeuwen.
Tijdens het maken van de Terra Incognita-serie heb ik mensen een aantal dagen via socal media gevraagd om figuren te maken die hun onbekende plaatsen bevolken. Deze super-ikken, voodoo-poppen, monster zandmannen en god-achtigen heb ik digitaal verzameld en bewerkt en samengebracht in hun eigen Terra Incognita.
Afbeeldingen: Sjanne, Brigitte, Elza en Lisette aan het zoeken in het bos en knutselend aan de tafel
Dag 1: met bijdrages van Luc, Merlijn, Kim en Anne
Dag 2 Dank je wel Pomme, Luc, Annemarie, Josefien, Anne en Douwe voor jullie bijdrage in de vorm van superhelden en voodoo poppetjes! Ze dansen met zn allen in het schilderij.
Dag 3. Wat een enchanted forest dit!
Dank aan Luc, Pomme, Dris, Lisette, Brigitte, Elza, Sjanne en Annemarie, wat een geweldige beelden.
Dag 4. La grande parade.
Dank aan Lisette, Brigitte, Elza, Sjanne, Annemarie, Douwe en Anne
Inspirerend is oa. het boek van Batia Suter, Paralle Encyclopedia, ‘Atlas’ van Gerard Richter en ‘L’Espace du rêve’ van François Cheng.